Zdjęcia realizowano w Warszawie i Łodzi (Polska).
Był pierwszym powojennym polskim filmem fabularnym dopuszczonym do dystrybucji.
Po kilku dniach wyświetlania film zdjęto z ekranów i przerobiono w celu mocniejszego podkreślenia udziału radzieckich żołnierzy w pokonaniu Niemców.
Słowa jednej z piosenek, którą można usłyszeć w trakcie trwania filmu to "Polska od morza do morza". Cenzura nakazała zmienić tekst na "od morza do Tatr".
W oryginalnej wersji volksdeutschka Maria Kędziorek zostaje zastrzelona przez żołnierzy podziemia, w przerobionej (na polecenie cenzury): żołnierze strzygą ją "na zero"
W wersji oryginalnej Roman Tokarski opowiada o swoich przeżyciach w wytwórni filmowej, a w przerobionej (przez cenzurę) w mieszkaniu, gdzie wśród słuchaczy pojawia się repatriant z Anglii (były żołnierz PSZ), który kilkakrotnie wypowiada słowa wskazujące na kompletną nieznajomość realiów okupacji (np. takie, że w Warszawie miało być dobrze podczas okupacji).
W założeniu miała to być luźno dramaturgicznie związana antologia kilkunastu piosenek okupacyjnych.
2 listopada 1948 roku wprowadzono do kin przerobioną przez cenzurę wersję.